Guido Schürmann bouwt aan infrastructuur geestelijke verzorging thuis
19 maart 2020
Met zijn jarenlange ervaring als pastoraal werker zit Guido bij ‘Geestelijke Verzorging in thuissituaties’ op de goede plek. In dit project van het ministerie van VWS wordt geestelijke verzorging voor mensen in de palliatieve fase en ouder dan 50 jaar vergoed. Onze collega Guido vertelt meer over zijn drijfveren als projectleider. Wat hem betreft gaan mensen die nu verstoken blijven van zinvolle aandacht dat wél ontvangen.
Ik ben geboren op 23 april 1966 te Dordrecht. Opgegroeid met twee broers, respectievelijk 2 jaar en 5 minuten ouder. Na het Gymnasium ben ik theologie gaan studeren in Utrecht. Het werkzame leven voerde mij langs de H. Adrianusparochie in Naaldwijk en jongerenpastoraat bij het bisdom Rotterdam. De laatste zeven jaar was ik geestelijk verzorger en zorgmanager bij het Haaglanden Medisch Centrum.
Projectleider
Per 1 februari 2020 in dienst getreden als beleidsadviseur bij Agora ben ik onder andere projectleider GV Thuis. Ik neem het stokje over van Joep van der Geer. Vanuit het bestuur van de beroepsvereniging VGVZ was ik al vertrouwd met de ontwikkeling van geestelijke verzorging. Nu hoop ik als projectleider resultaat te behalen op het terrein van randvoorwaarden, onderwijs, onderzoek en zo meer. Geestelijke verzorging in de lokale gemeenschap is een heel belangrijke zaak, er is veel behoefte aan. Ik merkte dat regelmatig in het ziekenhuis. Daar liep je soms tegen de grens aan om naar de thuissituatie toe geen begeleiding te kunnen bieden, waar patiënten aangaven die behoefte wel te hebben.
Samenwerken
In het project wordt met veel partijen samengewerkt. De financiering van het project heeft het ministerie van VWS uitgerold via de netwerken palliatieve zorg. Veel lokale bestuurders ontwikkelen aandacht voor geestelijke verzorging, zodat mensen vooruit komen met hun levensvragen. Met allerlei organisaties als Fibula, VGVZ, Zonmw, kinderpalliatieve zorg, Sociaal werk Nederland, KBO-PCOB wordt nu verder nagedacht hoe geestelijk verzorgers ingezet kunnen worden en de aandacht voor geestelijke verzorging thuis verder gestalte kan krijgen. Het geeft de nodige complexiteit. Ik zie er vooral kansen in om door goede samenwerking heel breed zingeving in de lokale gemeenschap vorm te geven.
Levensvragen
Wat voor vragen spelen nu eigenlijk een rol? In de palliatieve vragen, wanneer mensen met hun levenseinde worden geconfronteerd komen vragen op als: Waarom overkomt mij dit? Wat is het goede doen in deze situatie? Wat heeft mijn leven voor zin? Ben ik anderen niet alleen maar tot last? Waar put ik kracht uit? Waarom heeft God (Allah) mij in de steek gelaten? Vragen die gesteld mogen worden, sterker nog: gesteld moeten worden. Het spreken over dit soort levensthema’s werkt heilzaam. Zingeving en spiritualiteit dragen bij aan het welzijn en welbevinden, zoals bijvoorbeeld Sander de Hosson regelmatig beschrijft in zijn column of blog.
Resultaat
Ik houd wel van resultaat halen. Thuis een spelletje spelen wil ik graag zo goed mogelijk doen. Winnen is dan plezierig, maar niet noodzakelijk. Ik hoop met velen te bouwen aan de infrastructuur voor geestelijke verzorging thuis. En daarnaast ervoor zorgen dat onderwijs en onderzoek nieuwe en wezenlijke bijdrages gaan leveren. Zowel rechtstreeks voor geestelijke verzorging, als ten behoeve van goede verwijzers. Vooral hoop ik dat mensen die nu verstoken blijven van een goed gesprek of zinvolle aandacht dat gaan ontvangen. Ik weet zeker dat ik mijn eerdere werkervaringen daarvoor kan benutten.
Naast het werk ben ik nog actief als docent filosofie aan de priester en diakenopleiding Bovendonk. Ook vorm ik met drie dames de kookstaf van een kinderkamp, zet ik mij lokaal in voor de parochiële caritas instelling en geniet met Melisande van ons gezin: Tobias (2004), Charlotte en Rosalie (2011). Reizend naar het werk kan ik in de trein een goed boek lezen of in de auto luisteren naar zo’n boek of een betekenisvolle blog.