“Helaas maak ik dit dagelijks mee. Maret wordt ingehaald door de realiteit van haar ziekte. Ik vind het belangrijk om er voor haar te zijn, zodat ze zich niet alleen hoeft te voelen nu het levenseinde nadert. Nu weet ik dat het afscheid nemen onvermijdelijk is geworden en de terminale fase is aangebroken. “
